TAŞLARIN HAFIZASIYLA YAZILAN ROMAN

“PRUSIAS’IN HÂKİMİ – KONURALP GAZİ’NİN GÖLGESİNDE”

Tarık Şahin – 81 Düzce Haber Köşe Yazarı / Yazar & Senarist
---
 GÖLGENİN KALBİNDEN DOĞAN BİR ROMAN
Bazı romanlar anlatmaz, fısıldar.
Bazı kalemler yazar değil, dinler.
Tarık Şahin’in kaleminden çıkan “Prusias’ın Hâkimi – Konuralp Gazi’nin Gölgesinde” işte bu dinleyişin romanıdır.
Düzce’nin kadim taşlarına, gölgelerine ve insanına adanmış bir edebi bellek eseri…
Roman, sıradan bir belediye çalışanı olan Tarık’ın “Kültürel Aidiyet Günü” görevinde Konuralp Antik Kenti’ne gitmesiyle başlar.
Ancak orada taşların, mozaiklerin ve gölgelerin dile geldiği bir dünyaya adım atar.
Bu yolculuk, bir kazıdan çok bir vicdanın keşfidir.
> “Bazı şehirler seni çağırmaz.
Sen, içinden gelen bir yankıyla onlara dönersin.”
---

BİR SUNUŞ DEĞİL, BİR MANİFESTO
Roman, Doç. Dr. Fatih Özçelik’in kaleme aldığı etkileyici bir sunuşla başlıyor:
> “Tarih her zaman savaşlarla yazılmaz.
Bazen bir taşın suskunluğu, bir fermanın gürültüsünden daha çok şey anlatır.”
Özçelik’in şu cümlesi, romanın özüdür:
“Konuralp Gazi bu şehri fethetmedi; yaşattı.”
Taşları kırmadan, insanı susturmadan, dilleri yasaklamadan bir şehrin yeniden doğabileceğini gösteriyor.
Bu yüzden roman sadece bir tarih anlatısı değil, adaletin ve hoşgörünün romanı.
---
 TARİH, ARKEOLOJİ VE EDEBİYAT EL ELE
Düzce’nin kalbinde yer alan Prusias ad Hypium antik kenti, romanın başlıca mekânı.
Antik tiyatro, mozaik odalar, yazıtlı sütunlar, gizli galeriler…
Yazar, bu taşları karakterleştirerek tarihe can veriyor.
Her bir taş, bir ses; her gölge, bir kelime gibi konuşuyor.
> “Taş konuşmaz.
Ama gölge, duyarsa dile gelir.”
Romanın dili şiirsel, anlatımı sinematografik.
Okur, bir kazı alanında değil; bir ruhun kazısında dolaşıyor.
Bu yönüyle eser, hem edebiyat hem de görsel sanatlara ilham veren bir anlatı formu sunuyor.
---
 GEÇMİŞTEN BUGÜNE, GÖLGEDEKİ ZAMAN
Romanın zaman ekseni 1982’den 2025’e kadar uzanıyor.
Bir çocukluk anısından başlayarak bir halkın kültürel uyanışına dönüşüyor.
Tarihle günümüzü birleştiren bu çizgide Tarık karakteri, bir “yazar”dan çok bir tanık.
O artık yazmıyor; taşı dinliyor.
Her defter satırı, Düzce’nin tarihî taşlarına kazınmış bir dua gibi:
> “Ben buraya geçmişi kazmaya değil, kendimi bulmaya geldim.”
---
TAŞIN VE HALKIN DİLİYLE
Eserde bilim insanlarıyla birlikte halkın da sesi var.
İmran Abla karakteri, halkın vicdanı olarak romanın kalbine oturuyor.
Kasaba meydanında söylediği söz, romanın ruhunu özetliyor:
> “Bu halka, Konuralp Gazi’nin gölgesinde kuruldu.
Biz konuşursak, taşlar bile dua eder.”
Bu bölüm, akademiyle halkın, bilgiyle inancın, geçmişle bugünün buluştuğu bir köprü niteliğinde.

---

DÜZCE’DEN DÜNYAYA AÇILAN KAPI
Romanın finalinde sahne artık uluslararası bir boyut kazanıyor.
26 Eylül 2025’te Prusias ad Hypium Antik Tiyatrosu’nda düzenlenen panelde;
Yunanistan, İtalya, Fransa ve İspanya’dan gelen akademisyenler, çocuklarla birlikte beş dilde aynı kelimeyi söylüyor:
>  Barış – Paix – Pace – Eirini – Paz
O anda taşlar konuşuyor.
Roman artık sadece bir edebiyat eseri değil, bir kültür diplomasisine dönüşüyor.
---
“BEN GÖLGEYDİM. AMA ARTIK YAZILDIM.”
Romanın son cümlesi, yazarın kendine bıraktığı bir vasiyet gibi:
> “Ben gölgeydim.
Ama artık yazıldım.”
Bu sadece bir yazarın değil, bir kentin de kendi sesini buluşudur.
Çünkü Prusias’ın Hâkimi yalnızca geçmişin değil, bugünün Düzce’sine de ayna tutuyor.
Taşın hafızasıyla, insanın vicdanı birleşiyor.
---
 SON SÖZ
Bu roman, bir kazıdan çok bir hafıza seferi.
Bir yazarın, bir şehrin gölgesine yürüyüşü.
Düzce’nin taşlarında yankılanan şu cümleyle bitiyor:
> “Bizi kazmayın, dinleyin.”
Ve belki de bu çağrı, sadece Düzce’ye değil;
kendi geçmişini unutan tüm insanlara bir hatırlatma…
---
 Yazar Hakkında:
Tarık Şahin, 1975 Düzce doğumlu bağımsız araştırmacı, yazar ve senaristtir.
“Prusias’ın Hâkimi – Konuralp Gazi’nin Gölgesinde” adlı eseriyle bireysel hafızadan kolektif bilince uzanan bir yolculuk sunar.
Düzce Belediyesi’nde çalışmaya devam eden Şahin, kalemini taşların sessizliğine adamıştır.